Zapraszamy do Muzeum Niepodległości w poniedziałek (18.01) o godzinie 17.00
Pomimo klęski w 1939 r., masowych wypędzeń z domów, skazujących miliony ludzi na tułaczkę podczas pięcioletniej okupacji połączonej z okrutnym terrorem, Polacy nigdy się nie poddali. Polskie Państwo Podziemne z jego rozbudowanymi strukturami, nielegalna działalność wielu przedwojennych instytucji i organizacji, zbrojny ruch oporu łącznie regularnym wojskiem – Armią Krajową – to jedno oblicze Polski, która nie umarła. Drugie – to indywidualne, prywatne wybory ludzi, którzy wbrew zakazom i na przekór represjom, pod groźbą śmierci kontynuowali twórczą działalność zawodową, artystyczną, naukową, by nie dokonało się zamierzone przez okupanta przerwanie kształtowania kadr polskiej inteligencji.
Ludzie ci nie tylko poszerzali obszar osobistej wolności podczas lat zniewolenia, ale też zapewniali kontynuację i wzbogacenie narodowego dziedzictwa. Z tą siłą woli, ale też kapitałem intelektualnym i moralnym powitali zakończenie wojny. Powrót do zrujnowanej Warszawy był traumatycznym doświadczeniem, dzisiaj dla nas niewyobrażalnym. A jednak w krajobrazie ruin, zniszczenia, nędzy i głodu miasto wracało do życia – i to w tempie błyskawicznym. Odradzały się administracja, szkolnictwo, gospodarka. Jak co roku, w związku z rocznicą 17 stycznia – wyzwolenia Warszawy spod hitlerowskiej okupacji – powracamy w „Stolicy” do tamtych dni i miesięcy, by pamięć o przeżyciach, trudzie i woli powrotu do normalnego życia naszych ojców i dziadków nie zaginęła. W tym roku rozszerzamy zakres naszego zainteresowania – obok epopei powrotów zamieszczamy opis okupacyjnych działań warszawskiej inteligencji – ludzi nauki i kultury, architektów i urbanistów, aktorów i teatrologów. Pod okupacją kontynuowali swą aktywność i tworzyli plany, a nawet opracowywali konkretne programy i projekty do realizacji w powojennej Polsce.
