Informujemy, iż Park Miniatur Województwa Mazowieckiego w nowej siedzibie – historycznym Domu Towarowym Braci Jabłkowskich przy ul. Brackiej 25 przy rogu ul. Chmielnej (100 m od Domów Towarowych Centrum) – będzie otwarty codziennie, począwszy od dn. 4 października b. r. do 1 maja 2015 r. w godzinach od 10.30. do 18.30 w soboty i niedziele oraz od 11.00 do 20.00 w dni powszednie.
Ekspozycja jest zorganizowana na poziomie -1. z wejściem na wprost holu frontowego. Oprócz sukcesywnie zwiększanej kolekcji modeli architektonicznych w skali 1:25 prezentujemy tam archiwalną ikonografię w wielkoformatowych reprodukcjach, zapraszamy też do kawiarenki z wydawnictwami varsavianistycznymi.
Z poważaniem
Jarosław Zieliński,
Rzecznik prasowy PMWM
tel. kom. 502 033 561, mail: jarek.zielinski@varsaviana.pl
Park Miniatur Województwa Mazowieckiego
Biuro i pracownia:
ul. Myśliborska 53/18
03-128 Warszawa
tel. 22.300.48.48
e-mail: biuro@miniaturymazowieckie.pl
PAŁAC LEOPOLDA KRONENBERGA
Model przestawia stan budowli z roku 1874
Dzieje budynku
Oto pomnik mojej głupoty, miał powiedzieć patrząc na swój świeżo wzniesiony pałac Leopold Kronenberg (1812-1878) – multimilioner, bankier, magnat kolejowy i przemysłowiec, a jednocześnie szczodry filantrop i gorący polski patriota. Był potomkiem żydowskich kupców, ale sam został reformowanym ewangelikiem i skoligacił się z polską arystokracją. Największy w Królestwie Polskim prywatny majątek upoważniał Kronenberga do posiadania odpowiednio reprezentacyjnej siedziby rodowej w Warszawie, toteż przypisywana mu samokrytyka odnosiła się jedynie do kosztu wzniesienia rezydencji, a ten opiewał na bajońską kwotę miliona rubli w złocie. Dla porównania zbudowanie komfortowo wykończonej kamienicy kosztowało w owym czasie ok. 100 tys. rubli. Żadna z koncepcji projektowych zamówionych u warszawskich architektów nie sprostała ambicjom plutokraty, który ostatecznie zamówił projekt rezydencji u wybitnego berlińskiego twórcy Georga Hitziga, znanego tam z realizacji licznych willi, pałaców i gmachów państwowych. Wybudowana w l. 1867-1871 przy obecnym pl. Małachowskiego, została uznana za najbardziej olśniewającą spośród siedzib warszawskiej burżuazji, a jej rozmach i luksus nigdy już nie został prześcignięty. Właściciel cieszył się swym bajkowym pałacem zaledwie przez siedem lat, a jego spadkobiercy (już nie tak bogaci jak antenat) usiłowali po pewnym czasie sprzedać gmach m. in. Bankowi Państwa, Magistratowi (na siedzibę Muzeum Sztuk Pięknych)
Architektura
Pałac wzniesiono w formach eklektycznego neorenesansu berlińskiego. Powściągliwie dekorowaną fasadę zdobiły cztery kamienne, alegoryczne posągi dłuta Leonarda Marconiego. Centralny ryzalit zwieńczono trójkątnym frontonem, w tympanonie którego znalazła się płaskorzeźba z figurami symbolizującymi Przemysł, Handel i Naukę. Niezwykle solidnie wykonano elementy dekoracji naściennej, stosując zamiast gipsu sztukatorskiego (masowo używanego w Warszawie) ornamenty z wypalonej gliny. We wnętrzach wyróżniała się olbrzymia, kryta szklanym dachem klatka schodowa, Sala Balowa, Jadalnia, Ogród Zimowy i Biblioteka, suto dekorowane w różnych stylach historycznych, wypełnione rzeźbami,barwnymi obiciami ściennymi i malowidłami na kasetonowych stropach.
