Janina Kęsek i zespół wokalny „Pauza, Raz, Dwa, Trzy…” otrzymali tegoroczną nagrodę specjalną im. Władysława Orkana. Honorowe wyróżnienie przypadło wybitnemu polskiemu reżyserowi Jerzemu Hoffmanowi – za wkład pracy w tworzenie polskiej kultury narodowej, za mistrzowskie przedstawianie w filmie najwybitniejszych dzieł literatury polskiej, za kino historyczne, które uczy i wychowuje. Uroczysta gala, z udziałem laureatów i zaproszonych gości, odbyła się 13 czerwca 2015 r. w Muzeum Romantyzmu w Opinogórze, koło Ciechanowa.
Janina Kęsek, kustosz Muzeum im. Stanisława Fischera w Bochni została uhonorowana za wieloletnie badania nad dziedzictwem kultury ludowej oraz historii regionu Ziemi Bocheńskiej, natomiast zespół wokalny – za kultywowanie dziedzictwa poezji ks. Jana Twardowskiego. Wyróżnienia im. Władysława Orkana wręczane są za wybitne osiągnięcia w dziedzinie twórczości artystycznej i upowszechniania kultury, dostają je środowiska związane z poezją i sztuką ludową, działalnością naukową i edukacyjną. Tegorocznymi laureatami zostali także Anna Ficoń – artystka ludowa z Żywiecczyzny, za działalność artystyczną w dziedzinie rzeźbiarstwa i malarstwa na szkle, Zofia Wiśniewska – pisarka i pedagog pochodząca z Ziemi Limanowskiej, za wszechstronną działalność edukacyjną, utrwalanie legend ludowych, twórczość dla dzieci oraz publicystykę przypominającą martyrologię mieszkańców wsi polskiej podczas niemieckiej okupacji, Miejska Orkiestra Dęta Ochotniczej Straży Pożarnej Z Ciechanowa – za tworzenie artystycznego krajobrazu kulturowego miasta, Chór Melodia Z Opinogóry – za przypominanie w swojej 30-letniej aktywności twórczej etosu kultury chłopskiej blisko związanego z pracą na roli, Stowarzyszenie Kulturalne Zespół Pieśni I Tańca „WARMIA” – za wybitne osiągnięcia w sztuce pieśni i tańca, Uniwersytet Ludowy w Radawnicy – za działalność w zakresie edukacji nawiązującej do najlepszych tradycji, ze szczególnym uwzględnieniem kształcenia i wychowywania mieszkańców wsi.
Władysław Orkan – urodził się w 1875 roku w Porębie Wielkiej, malowniczej wiosce w Gorcach, w rodzinie góralskiej. Od najwcześniejszych lat poznawał smak wielkiej biedy. I to właśnie obraz ubogiej polskiej wsi był główną tematyką jego utworów. Był również wspaniałym humorystą, piewcą urody gorczańskiego pejzażu, współtwórcą regionalizmu polskiego, wybitnym przedstawicielem polskiego nurtu wiejskiego. Zaangażowany był szczególnie w nurt regionalizmu podhalańskiego, był współzałożycielem i pierwszym prezesem Związku Podhalan. Określany jako patron ludzi ubogich, w swych dziełach brał w obronę ludzi biednych, poniżonych, wyzyskiwanych, pokrzywdzonych przez los. Dążył do zrównania warunków życia wsi i miasta. Profesor Kazimierz Wyka nazywał go największą indywidualnością twórczą i postawił w jednym rzędzie ze Stefanem Żeromskim i Władysławem Reymontem. Orkan zmarł w Krakowie 14 maja 1930 roku, gdzie został pochowany na Cmentarzu Rakowickim. W rok później specjalnym pociągiem jego trumna została przewieziona do Zakopanego. Podczas tej ostatniej drogi, pociąg zatrzymywał się na każdej stacji, a całe Podhale żegnało dumaca z Gorców. Na Cmentarzu Zasłużonych na Pęksowym Brzyzku jego grób znajduje się w sąsiedztwie grobów Tetmajera, Chałubińskiego i Sabały.
